Forum Parafialne

[gregorek]

Chrystus Pan w czasie swego ziemskiego Âżycia uciekaÂł od entuzjazmu ludu, ktĂłry chciaÂł Go
obwoÂłaĂŚ KrĂłlem. A jednak majestat jakiÂś biÂł z Jego postaci i narzucaÂł siĂŞ ludziom nieprzeparcie, bo
nawet PiÂłat, widzÂąc Chrystusa w najwiĂŞkszym Jego upokorzeniu, pyta Go - czy jest KrĂłlem. A Âżydzi,
odczuwajÂąc ten sam majestat, musieli siĂŞ uciec aÂż do zaparcia siĂŞ swych najgorĂŞtszych pragnieĂą
narodowych i - upodliwszy siĂŞ nawet wobec wrogiego namiestnika rzymskiego - woÂłali: Nie mamy
krĂłla, jeno cesarza!
LudzkoœÌ, wpatruj¹c siê przez przeci¹g dziewiêtnastu wieków w Osobê Chrystusa Pana, zaczê³a
coraz lepiej rozumieĂŚ i pojmowaĂŚ istotĂŞ KrĂłlestwa Chrystusowego, ktĂłre nie jest z tego Âświata, lecz
dla tego œwiata, i poczê³a Chrystusowi Panu wyra¿aÌ swoj¹ czeœÌ najg³êbsz¹ i poddaùstwo,
uÂżywajÂąc nazwy - Chrystus-KrĂłl.
SÂłowo i nazwa Chrystus-KrĂłl uprzytamnia nam tĂŞ wielkÂą i podstawowÂą prawdĂŞ naszej Wiary
ÂświĂŞtej, Âże Chrystus Pan jest Bogiem, jest Stworzycielem, jest Odkupicielem caÂłego rodzaju ludzkiego
i dlatego nazwa ta prowadzi nas do zrozumienia naszych obowiÂązkĂłw wzglĂŞdem Chrystusa Pana. W
dzisiejszych czasach mo¿e wiêcej ni¿ kiedykolwiek przedtem potrzeba ludzkoœci przywieœÌ przed
oczy i uprzytomniĂŚ zwierzchnie prawo i wÂładzĂŞ Chrystusa.
Gdzie spojrzeÌ, widzimy niepewnoœÌ, lêk przed jutrem, poderwan¹ wszelk¹ powagê ludzk¹, gdy¿
ludzie wzgardziwszy powag¹ Bo¿¹, nie uszanuj¹ tak¿e i powagi ludzkiej. Si³¹ i z najwiêkszym trudem
utrzymuje siĂŞ pokĂłj zewnĂŞtrzny. LudzkoÂści potrzeba jedynego, staÂłego punktu oparcia i powagi. Nie
kto inny, jeno wÂłaÂśnie my katolicy winniÂśmy go ludzkoÂści wskazywaĂŚ, prowadzÂąc jÂą do
nieskoĂączonych skarbĂłw Âłask i szczĂŞÂścia, jakie dziĂŞki Chrystusowi-KrĂłlowi odnajdujemy w Bogu i
Jego Koœciele, my - a nie kto inny - mamy wznieœÌ sztandar Chrystusa-Króla, a wznieœÌ go tak
wysoko, by go zobaczyÌ musia³a ca³a ludzkoœÌ i poznaÌ swe obowi¹zki wobec Chrystusa-Króla!
W tej sÂłuÂżbie Chrystusowi-KrĂłlowi nie zapominajmy o tym, Âże dwom panom sÂłuÂżyĂŚ nie moÂżna - Âże
kto nie jest z Chrystusem, jest przeciwko Niemu; Âże nie wolno nam wchodziĂŚ w Âżadne kompromisy ze
zÂłem. PamiĂŞtajmy, Âże i szatan ofiarowaÂł Chrystusowi (kuszÂąc Go) panowanie nad ziemiÂą i wszystkie
królestwa ziemi i chwa³ê ich, mówi¹c: To wszystko dam Tobie. Doda³ jednak do tego propozycjê
kompromisu - ugody: -jeÂśli upadÂłszy uczynisz mi pokÂłon (ÂŁk 4). JakÂże wielu ludzi podobnie postĂŞpuje:
gotowi sÂą w niedzielĂŞ w koÂściele pokÂłoniĂŚ siĂŞ Panu Bogu, a poza tym zachowujÂą siĂŞ tak, jakby Âżadne
Prawo BoÂże nie obowiÂązywaÂło. Gotowi sÂą Chrystusa nazywaĂŚ KrĂłlem, ale Go zarazem usiÂłujÂą
zamkn¹Ì w murach koœcio³ów i do samych manifestacji religijnych ograniczyÌ. Gorzej jeszcze, bo
spotykamy siê z usi³owaniem po³¹czenia czci Chrystusa ze s³u¿b¹ bo¿kom, jakie sobie ludzie sami
stawiajÂą, i uczynienia prawdziwej religii Chrystusowej sÂługÂą celĂłw zupeÂłnie obcych, a nawet wrogich
Chrystusowi Panu. Szatan spotkaÂł siĂŞ z surowÂą odprawÂą Zbawiciela, bo Chrystusowe panowanie jest
ponad wszystko i nie znosi kompromisĂłw, ktĂłre by chciaÂły je ograniczyĂŚ i poddaĂŚ czemukolwiek. Ten
sam Pan Jezus, ktĂłry okazywaÂł tak wiele wyrozumiaÂłoÂści i miÂłosierdzia grzesznikom, jakÂże surowo
potêpia³ nie-szczeroœÌ i faryzeizm!
ÂŻyjemy dziÂś w czasach chaosu myÂśli i zaciemnienia poglÂądĂłw, a jednak jakÂże czĂŞsto spotykamy
siĂŞ z gwaÂłtownym narzucaniem przekonaĂą i ze zmuszaniem innych do przyjĂŞcia tych narzuconych
poglÂądĂłw! ZarzucajÂą nam katolikom - jak powiadajÂą - ÂślepÂą wiarĂŞ w prawdy przez Boga objawione, a
jednak ci sami ludzie wymagaj¹ dla swych ludzkich, nieraz b³êdnych pogl¹dów, œlepej wiary i
pos³uszeùstwa wymuszanego krzykiem, gwa³tem i postrachem. ŒwiadomoœÌ, ¿e s³u¿ymy
Chrystusowi-Królowi, winna nam wpoiÌ odwagê, by nie pozwoliÌ siê nastraszyÌ, odwieœÌ od naszych
przekonaĂą, powstrzymaĂŚ naszÂą pracĂŞ, zmieniĂŚ nasze postĂŞpowanie. KrĂłlestwo BoÂże gwaÂłt cierpi -
powiedziaÂł Pan Jezus, przeto my winniÂśmy byĂŚ gotowi stanowczo odeprzeĂŚ niesÂłuszne zakusy
wrogĂłw.
JeÂśli Chrystus Pan jest KrĂłlem, a my Jego sÂługami i poddanymi, to jako sÂługom nie wolno nam
staÌ bezczynnie, lecz musimy pracowaÌ i walczyÌ w obronie Jego praw i w³adzy, musimy pog³êbiaÌ w
nas samych i szerzyÌ wokó³ siebie to Królestwo niebieskie, które jest jedyn¹ drog¹ wiod¹c¹ do
szczĂŞÂścia pojedynczych osĂłb, rodzin i paĂąstw.
UroczystoœÌ Chrystusa Króla nasunie nam zapewne wiele myœli. Starajmy siê nad nimi
zastanowiÌ; uzbroiÌ siê w odwagê i gorliwoœÌ w s³u¿bie Tego, którego Panem i Królem naszym
nazywamy. Oddajmy Mu czeœÌ, jaka tylko Jemu samemu jako Bogu siê nale¿y! Okazujmy
wdziêcznoœÌ za ³aski Odkupienia i wyniesienia nas do godnoœci Obywateli Jego Królestwa - Koœcio³a
ÂŚwiĂŞtego. A zjednoczeni w Jego Duchu - na woÂłania bezboÂżnikĂłw: Nie chcemy, aby Ten krĂłlowaÂł-
nie tylko sÂłowem, ale Âżyciem katolickim i czynem woÂłajmy ustawicznie: „KrĂłluj nam, Chryste!"

Ksi¹¿ê Adam Stefan Sapieha - Arcybiskup Krakowski


W kaÂżdÂą pierwszÂą niedzielĂŞ miesiÂąca o godzinie 12.00 w KoÂściele ÂŚw.Sebastiana w Opolu,ofiarowywana jest ÂŚwiĂŞta Msza Trydencka !!!NajbliÂższa w tÂą niedzielĂŞ 07.06.2009.