Forum Parafialne

[Stefan]

UwaÂżam, Âże naszym obowiÂązkiem jest odpowiadanie na sÂłuszne akcje i apele. O akcji skierowanej do najwyÂższych wÂładz paĂąstwowych przeczytaÂłem na portalu Wiara.pl.
DziaÂłajmy przeciwko zÂłej ustawie – apelujÂą organizacje i portale katolickie.
"JesteÂś rodzicem? Czy wiesz, Âże juÂż za kilka miesiĂŞcy pracownik socjalny moÂże odebraĂŚ ci dziecko na podstawie donosu sÂąsiadĂłw lub ankiety przeprowadzonej w szkole?" – alarmuje portal Opoka.org.pl.
Wspólnie z innymi najwiêkszymi portalami katolickimi: Wiara.pl, Katolik.pl oraz Fronda.pl, a z inicjatywy Zwi¹zku Du¿ych Rodzin Trzy Plus oraz Stowarzyszenia Rzecznik Praw Rodziców, rozpocz¹³ akcjê przeciwko wzbudzaj¹cemu ogromne kontrowersje projektowi nowelizacji ustawy o przeciwdzia³aniu przemocy w rodzinie. W czwartek w Sejmie odbêdzie siê jego drugie czytanie. (za Rzeczpospolita.pl)
http://info.wiara.pl/doc/...zinie-Dzialajmy

[Stefan]

Rada Konferencji Episkopatu Polski do spraw Rodziny apeluje do parlamentarzystĂłw, aby odrzucili szkodliwe zapisy projektu nowelizacji ustawy o przeciwdziaÂłaniu przemocy w rodzinie.

[figlarka]

Rodzina to coœ na czym opiera siê ¿ycie cz³owieka,zw³aszcza m³odego cz³owieka.To z rodziny powinien wynieœÌ to,co pomo¿e mu w dorosy³ym ¿yciu.To rodzice powinni uczyÌ go mi³oœci i dobroci wzglêdem drugiego cz³owieka.UkazywaÌ w³aœciw¹ hierarchiê wartoœci niezabraniaj¹c tego,co piêkne.UkazywaÌ wartoœci wiary,sprawiaÌ by dzieci rozwija³y siê w niej,by ka¿dego dnia kocha³y i czu³y sie kochane.By w doros³ym ¿yciu chêtnie wraca³y do wspomnieù m³odoœci z domu rodzinnego.Jednak nie ka¿da rodzina jest idealna.S¹ wiêksze i mniejsze problemy i k³opoty,ale ucieczka od nich nie zawsze jest dobrym rozwi¹zaniem.Czasem to dzieci ucz¹ rodziców jak kochaÌ i mi³owaÌ drugich.Niejednokrotnie s³yszymy,¿e wiele nauczy³am siê,nauczy³em siê od swojego dziecka.Jednak to rodzice nas wychowuj¹ i trzeba mieÌ wiele wytrwa³oœci by zmieniÌ to,co zosta³o nam wpojone.Nie jeden rodzic za najwa¿niejsze uwa¿a naukê,szko³ê,nie licz¹ siê dla nich uczucia dzieci czy ich wierzenia.Doprowadzaja do tego,¿e dziecko czasem nie ma si³y ju¿ dalje kroczyÌ.A my dziwimy siê-"taki m³ody a siê powiesi³,skoczy³ z okna,przedawkowa³ proszki nasenne czy uspokajaj¹ce,có¿ siê sta³o,przecie¿ nic na to nie wskazywa³o"A co dzia³o siê za drzwiami w czterech œcianach tej m³odej osoby,jak czêsto sta³a na parepecie w³asnego domu,jak czêsto modli³¹ siê aby ktoœ zareagowa³,jak czêsto prosi³¹ o pomoc...???Czasem jedynym rozwi¹zaniem i naprawieniem ¿ycia m³odej osoby by³oby zabranie go z domu rodzinnego.Ukazanie tego,¿e œwiat nie musi ograniczaÌ siê do butelki wódki czy rozbitej szklanki w œrodku nocy kiedy to s¹siedzi udaj¹,¿e nie widz¹ i nie s³ysz¹ co siê dzieje.Taka obojêtnoœÌ czêsto doprowadza do tragedii.Nie raz jednak rodzice dobrze postêpuj¹.Czasem zakazuj¹ spotykania siê ze znajomymi,nie dla naszej krzywdy,lecz dla naszego dobra.Nie wyobra¿am sobie ¿eby takie dziecko by³o odebrane rodzicom tylko dlatego,¿e nie pozwoli³ wyjscia na dyskotekê z ch³opakiem starszym o 7 lat.Taka znajomoœc czêsto mo¿e Ÿle siê skoczyÌ jeœli trafi siê na nieodpowiedni¹ osobê.Nie mo¿emy wszystkich rodziców wrzucaÌ do jednego worka.Moim zdaniem prawo polskie powinno bardziej dzia³aÌ tam,gdzie w domu na prawdê ¿le siê dzieje,gdzie pojawia siê przemoc fizyczna czy psychiczna z ró¿nych powodów-póŸnego wrócenia,wyjœcia do znajomych,trójki czy czwórki(z³ej oceny dla rodziców,którzy sami nie miêli lepszych ocen b¹dŸ nie skoùczyli szko³y,przecie¿ wtedy by³y inne czasy mówi¹-TO ABSURD),czy wyznawania tego,co dobre.Jednak prawo nie bêdzie w tej kwesti dobrze dzia³aÌ dopóki my,ludzie obok nie bêdziemy reagowali na krzywdê drugiego cz³owieka,tym bardziej na krzywde dziecka.
Nie bÂądÂźmy obojĂŞtni,reagujmy gdy za ÂścianÂą ciÂągle sÂłychaĂŚ pÂłacz,pas czy rozbijane naczynia.Nie pozwĂłlmy aby rodziny dzieci naszych sÂąsiadĂłw byÂły takie same,by nasze dzieci byÂły obojĂŞtne na los bliÂźniego,dopĂłki bĂŞdziemy milczeĂŚ bĂŞdÂą krzywdzeni ludzi.
My równie¿ jesteœmy wspó³winni gdy nie reagujemy.Nie bójmy siê.My jesteœmy doroœli,mo¿emy siê obroniÌ,dzieci nie potrafi¹.

Trzeba duÂżo cierpliwoÂści i wiary Âżeby skrzywdzone dziecko wychowaĂŚ na czÂłowieka kochajÂącego Âświat i Boga.

[Stefan]

Jak na mÂłodÂą osobĂŞ napisaÂłaÂś Figlarko bardzo mÂądre i dojrzaÂłe spostrzeÂżenia. GratulujĂŞ Tobie, ale myÂślĂŞ, Âże takÂże Twoim Rodzicom i najbliÂższym, dorosÂłoÂści i rozsÂądku.
Zapewniam Ciebie, Âże polskie prawo chroni sÂłabszych przed agresjÂą ze strony najbliÂższych. Kodeks Karny, Kodeks Rodzinny i OpiekuĂączy, Ustawa o zapobieganiu przemocy w rodzinie oraz inne przepisy zawierajÂą katalog kar za przemoc rodzinnÂą. Gorzej jest, jak zauwaÂżyÂłaÂś, z naszÂą reakcjÂą na zÂło. CzĂŞsto sÂłyszymy krzyki u sÂąsiadĂłw za ÂścianÂą, widzimy w szkole siĂące u koleÂżanki czy kolegi, znamy powody ucieczek z domu naszych znajomych … i nie reagujemy. My doroÂśli nie mamy odwagi zawiadomiĂŚ organĂłw Âścigania, uczniowie nie powiadamiajÂą o swoich spostrzeÂżeniach nauczycieli, pedagogĂłw, a nawet nie podzielÂą siĂŞ wiedzÂą ze swoimi rodzicami. NajczĂŞÂściej w takich wypadkach sÂłyszymy : "to nie moja sprawa", "nie mĂłj interes", "nie chcĂŞ mieĂŚ kÂłopotĂłw", "nie bĂŞdĂŞ chodziÂł póŸniej po sÂądach", itd., itp.
TakÂże nasze sÂądownictwo na zasadzie "problemu z gÂłowy" zaÂłatwia te sprawy szybko, byle jak, czĂŞsto stawiajÂąc w gorszej sytuacji ofiarĂŞ od sprawcy. Gdyby za kaÂżdym razem orzekano gĂłrne stawki kar i rozwiÂązania korzystne dla ofiar, to inaczej postrzegano by dziaÂłania naszych sÂądĂłw.
Mam nadziejĂŞ, Âże wiele osĂłb przeczyta Twoje sÂłowa i przyjmie je z pokorÂą do serca, a w sytuacjach krytycznych bĂŞdÂą te osoby umiaÂły wÂłaÂściwie podejmowaĂŚ swoje decyzje dotyczÂące agresji w rodzinie.

[figlarka]

Ja mam pewne spostrzeÂżenie po tym co widzĂŞ i po rozmowach z ludÂźmi.MoÂże nie jestem bardzo dorosÂła i dojrzaÂła,moÂże tak wiele w Âżyciu nie przeszÂłam,ale nigdy nie chcĂŞ pozwoliĂŚ na to by inni cierpieli i boli mnie to,Âże tak wielu z nas,ludzi milczy,mimo Âże czĂŞsto w domu miĂŞli podobnie.Prawdopodobnie robiÂą to,bo im nikt nie pomĂłgÂł gdy byli mÂłodzi,ale dopĂłki bĂŞdÂą odpÂłacali innym tym,co ich dotknĂŞÂło nigdy nie pomoÂżemy tym,co sami sobie nie radzÂą.
Owszem prawo polskie mo¿e i chroni,ale najpierw musi wiedzieÌ.Poza tym nawet gdy zg³osz¹ to m³odzi ludzie,którzy sami dotykaj¹ ró¿nych problemów w domu rodzinnym nie zawsze otrzymaj¹ pomoc,bo musz¹ mieÌ dowody,a dopóki s¹siedzi bêd¹ milczeÌ tak owych mieÌ nie bêd¹.Pozory myl¹ wiele osób i nie ka¿dy kto mówi ciep³ym g³osem nie musi byÌ katem.Jednak nie wyobra¿am sobie by rodzice tracili opiekê do dzieci tylko dlatego,¿e siê zdenerwowali i podnieœli g³os.Ka¿dy jest tylko cz³owiekiem,a prawo polskie powinno pomagaÌ,a nie krzywidziÌ,nie mo¿e byÌ ono przeciw ludziom,bo dopóki tak bêdzie nikt nie bêdzie ufa³ w³adzy s¹downiczej i organom paùstwa.Oni mog¹ wiele,ale najpierw musz¹ zdobyÌ zaufanie,nie mog¹ tego zrobiÌ dopóki Ci,którzy wiedz¹ wiele bêd¹ milczeÌ.Najgorzej gdy cz³owiek jets wspó³winny cierpieniu,³z¹ czy œmierci...Nikt z nas nie chcia³by mieszkaÌ w domu rodzinnym,gdzie ci¹gle s¹ awantury,pijaùstwo,znêcanie fizyczne oraz psychiczne,nikt z nas kto tego nie prze¿y³ nie potrafi wyobraziÌ sobie jak to jest gdy cz³owiek boi siê wróciÌ do domu,bo nie wie co go tam czeka,albo w³aœnie wie i tym bardziej jest przera¿ony,nie pozwólmy aby to dzia³o siê tym,których kochamy,którzy nas otaczaj¹,naszym znajomym,przyjacio³om,czy kolegom i kole¿ankom.Nie zawsze mo¿emy coœ zrobiÌ,ale zawsze mo¿emy im pomóc przejœÌ t¹ trudn¹ drogê pe³n¹ kolców i cierni codziennoœci,mo¿emy iœÌ z nimi przez to razem i wskazywaÌ drogê do Boga,aby to w Nim znaleŸli oparcie i si³ê,ufnoœÌ do Niego pomo¿e im przetrwaÌ to gdzie ¿yj¹ i wybaczyÌ tym,którzy zmarnowali im dzieciùstwo,nie pozwólmy aby przez nasz¹ obojêtnoœÌ,brak wsparcia czy dobrego uœmiechu ktoœ obok zagubi³ drogê,sens i Boga.Naszym, zachowniem mo¿emy wiele daÌ drugiemu cz³owiekowi,dlatego nie bójmy siê byÌ ludŸmi.To nic nie kosztuje,a tak wiele daje!